باز هم خداحافظی! من احتمال میدم بند نافم رو با رمز "خداحافظ" و دقیقا در لحظه ی ماچ و موچ و گریه و زاریِ خداحافظی بریدند! باور کنید. من تو قنداق بودم که از فک و فامیل خداحافظی کردیم و رفتیم قم با همون ماچ و موچ و گریه و زاری! البته من به شعور ماچیدن هنوز دست پیدا نکرده بودم ، لذا بقیه می ماچیدنم. قم هم اگه مهمون می اومد ، نیومده خداحافظی میکرد و میرفت و من و ماچ و موچ و گریه و زاری ، هروقت بابام میرفت تبلیغ باز من بودم و خداحافظی و ماچ و موچ و ؟ باریکلا گریه و زاری. کاشان هم که میرفتیم ، تا می اومدیم با خاله و عمه و دایی و عمو آشنا بشیم باید میرفتیم تو کار ماچ و موچ و گریه و زاری! این ماچ و موچ و گریه و زاریِ موقع خداحافظی خلاصه از همون موقع تا الان با بنده است و از شرایط فعلیش هم راضیه! ماه رمضان امسال هم پر از "خداحافظی" بود. اولش که از مدرسه و رفقای طلبه خداحافظی کردیم ، وسطش هم که ناگفتنیست ، و اما الان که باید باز "خداحافظی" کنم! هم از ماه با برکت خدا و هم از خانواده. و باز سلامی به دیگران که میدانم آخرش "خداحافظی" است . عیدتون مبارک...
🖊 مهدی لطفی
